Melbourne here we come

De reis door Tasmanie zit er bijna op. De wind stak de laatste dagen behoorlijk op maar nu waait het iets minder hard. Het is ook iets kouder geworden.

Port Arthur viel tegen. Het hele plaatsje bestaat eigenlijk alleen maar uit een historic village waar je pas tegen betaling binnen kunt. Bas en Ted vonden het maar niets. Ik schrijf gelijk aan de makers van het Lonely Planet boek dat ze daar maar eens wat over moeten schrijven riep Tedjes.

De tocht naar het uitzichtpunt over de beroemde Wineglass Bay liep behoorlijk stijl omhoog. Maar het uitzicht was erg mooi. Ik heb de hele hike rond het eiland nog gedaan; zeker zo’n 11 km. Bas en Ted liepen terug naar de parkeerplaats. Bas zag ik later nog terug op mijn route. Hij was via de terugweg naar de prachtige Hazards Beach gelopen. Veel minder wind daar dan in de Wineglass Bay en een werkelijk prachtig zandstrand.

We nemen straks het vliegtuig naar Melbourne. Als het goed is vertrekken we zo rond 17.00 uur.

Goodbye Tasmanie,

Ab

Comments are closed.