Nu we in de andere wereld geland zijn, kunnen we even terugblikken op het Chinese avontuur. Allereerst zijn alle abficials verdwenen, op elke kruising 1 voor elk stoplicht een een hoofd-abficial in het midden. Een Chinees steekt dan gewoon schuin over met 8 banen voor de beide wegen, protesteerd met succes als hij teruggefloten wordt door een abficial en gaat gewoon verder. De enige geslaagde abficial aktie was toen twee oude dames een meter achteruit moesten bij de voetganger oversteekplaats, logisch want het licht was rood en ze zouden door de fietsers, die uit alle richtingen kwamen, geraakt kunnen worden. De (amikaze-) fietser/brommers rijden net zo makkelijk rechts als links zoals hier in Tedmania.
Maar er is in China toch nog een wonder gepasseerd, ik kreeg Bassie & Adrian mee een museum in, waarvan akte, gelukkig was daar een tentoonstelling van Rembrandt anders was het zeker niet gelukt.
Onze zijde blousjes waren toch wat duur uitgevallen volgens onze gidse, maar wat moet je als ze op hun knieen zitten aan je arm met: ” We have to make a profit too!” . Overigens zijn alle Rolex-aanvallen, om de 5 meter, met succes afgeslagen, maar Bassie & Adrian hadden met de schoenpoetsers meer moeite, al die dotjes schoenpoets op hun schoenen. Mijn suede schoenen deden wonderen.
Tedmania will be next …